Śmierć bliskiej osoby to trudny moment dla każdego. Generuje on zazwyczaj bardzo silne emocje. Z jednej strony w sercu szaleje burza, z drugiej - wydaje nam się, że świat staje w miejscu. Zmarli odchodzą, ale co po nich zostaje? Jaka jest spuścizna, pozostawiona przez ludzi, których już z nami nie ma? Jak my możemy uczcić ich pamięć?

Historię danego miasta, regionu czy kraju możemy poznawać z różnych źródeł. Utwory muzyczne czy literackie są zawsze bardzo ciekawym odzwierciedleniem epoki, w której powstały. Sięgamy po nie chętnie, bo są łatwo dostępne, a zapoznanie się z nimi wymaga najczęściej minimalnego wysiłku - ograniczonego do czytania bądź słuchania.

Cmentarz nazywany jest - z języka greckiego - nekropolią czyli miastem umarłych. Jest w tym dużo prawdy, bo jakkolwiek dziwnie to może zabrzmieć, ale cmentarze właśnie też mają swoje "życie", rozumiane może bardziej jako prawa - pisane i niepisane - oraz zwyczaje. Dla postronnego obserwatora każdy cmentarz wydaje się być taki sam, niezależnie czy znajduje się on na północy czy południu, na zachodzie czy na wschodzie Polski. Jednak po dłuższym spacerze jego uliczkami - w zależności od regionu - dostrzec można charakterystyczne cechy konkretnej nekropolii. Jedną z nich są pomniki nagrobne i obudowy grobów.